Omarm imperfectie

Perfectie is iets waar de meesten van ons naar streven, en we vergeten hierbij de schoonheid die gevonden in imperfectie. Perfectie is de oneindige zoektocht, en in het zoeken naar perfectie kan je vervallen in een staat van verlamming en niets afmaken.

Iets afmaken en loslaten is een van de belangrijkste dingen in het leven, of dat nu in het leven zelf, op het werk of in de kunst is. Op een gegeven moment is iets af, zo goed als je perfectie op dat moment benaderen kan, en verdient het om te worden getoond aan de wereld.

Want wat is perfectie eigenlijk, is er iet altijd iets om naar te streven. Een verbetering van je vaardigheden en groeien als persoon, professional  en artiest.

Imperfectie is iets moois op zichzelf, net zoals gelukkige toevalligheden, toevallige gebeurtenissen. Het omarmen van imperfectie is het omarmen van het leven zelf. Alles heeft een einde nodig, een finish.

Het loslaten van perfectie is het loslaten van delen van je onzekerheid, twijfel aan je eigen kunnen en onzekerheden. Het vergt meer van jezelf om iets los te laten dan om te blijven streven naar perfectie, zonder iets te delen.

De finish lijn wordt als vanzelf steeds verder weg gelegd. Het delen van je kunst met de wereld geeft ook ruimte aan je groeien als artiest, en daarmee aan je zoektocht naar het perfecte werk. Jouw perceptie van perfectie, en als je het eenmaal bereikt hebt, is je definitie alweer veranderd en heb je nieuwe doelen gevonden om na te streven. Met na alle waarschijnlijkheid een nieuwe definitie van perfectie.

Dat wil overigens niet zeggen dat ik zelf zover al ben, deze realisatie is pas recentelijk ingedaald naar aanleiding van het lezen over en bestuderen van de psychologie achter mijn reacties op onzekerheid, twijfel en het stellen van te hoge standaarden. Dus ik ben aan het werk gegaan met wat praktische toepassingen om mijn eigen muziek sneller af te krijgen en te delen zonder het aanwezige ongemak dat ik daaromheen voel over mijn eigen vaardigheden of gebrek daaraan, om grip te krijgen op mijn eigen gevecht met perfectie. En terwijl ik dit schrijf weet ik ook dat ik zover nog niet ben, terwijl ik weet wat nodig is om mijn eigen werk de wijde wereld in te sturen.

In de praktijk betekend dit vooral dat ik mijzelf deadlines op moet leggen, tijd die ik besteedt aan een nieuw project moet limiteren en het gereedschap dat ik gebruik moet beperken.

Als voorbeeld, en ik neem even het raamwerk voor het maken van muziek, omdat ik beter weet hoe dit werkt dan het schrijven van een roman. Neem 1 of een aantal instrumenten. Bepaal het tempo, de lengte, eventueel het genre van muziek en geef jezelf bijvoorbeeld 14 dagen om er iets mee te maken.

Deel dat in een paar blokken in, een blok voor sound design, een voor opnames, arrangement, mixen en de administratie rondom je nieuwe muziek. En als je dat allemaal gedaan hebt, breng het uit, laar het horen en kijk niet om.

Bekijk of dit raamwerk aanpassingen nodig heeft, pas het raamwerk aan en ga door naar het volgende project. Op deze manier leer je van imperfectie te houden en je projecten los te laten. Ondertussen leer je veel over je creatieve proces. Bovenal leer je de schoonheid van imperfectie te zien, en daardoor ook de schoonheid van het leven zelf.

Muziek maken, ideeën cultiveren en het aanboren van creatieve bronnen

Zodra inspiratie toeslaat, is het zaak ervoor te zorgen dat het idee niet verdwijnt. Ik heb het vaker gehad over het routinematig werken aan je vaardigheden en deze geïnvesteerde tijd gaat onvermijdelijk periodes van inspiratie en productiviteit opleveren. Dan lijkt alles moeiteloos te gaan.

Vergis je niet, dit is een direct gevolg van al het harde werk en het aanscherpen van je vaardigheden, het regelmatige schema en de geïnvesteerde tijd. Oefening baart kunst.

Vaak heb je in zo’n periode teveel goede ideeën om direct uit te voeren en zo blijven ideeën achter en vergeet je ze. Het is daarom logisch om notities en schetsen te maken van alle ideeën om ze in de toekomst uit te kunnen werken. Hiermee maak je een werkvoorraad. Voor die dagen dat het niet moeiteloos gaat.

Er zijn heel veel manieren om ideeën voor later vast te leggen. Je kan ze opschrijven, neuriën en opnemen op je telefoon, de essentie schetsen. Het belangrijkste is dat je het idee en gevoel wat je had later kan reproduceren en uitwerken.

Ik heb veel methoden geprobeerd om ideeën zo vast te leggen dat ik ze later goed goed reproduceren, veel daarvan waren mislukkingen. Ik wist dat niet meer wat het originele idee was. Uiteindelijk ben ik blijven hangen bij pen en papier. De voordelen die dat heeft ten opzichte van digitale manieren  is dat je door de fysieke handeling het beter in de hersenen vastlegt. De herinnering blijft beter plakken.

Maar dan nog was het moeilijk om het idee maanden later goed terug te halen, en de essentie terug te halen. Op zich niet een al te groot probleem omdat de aantekeningen toch een mooi startpunt kunnen vormen. Maar het haalde het enthousiasme er een beetje uit.

Dus ik ben gaan nadenken over een standaard format waar ik mijn ideeën mee vastleg. Zodat ik beter weet wat het originele idee was. Het eerste dat ik doe is het nummer een titel geven, dan schrijf ik kort het concept op. Bepaal ik het tempo de lengte en de karakteristieken van het nummer. Dan teken ik een tijdlijn waarin ik de breaks, start en eindpunten van melodieën enzovoorts inteken.

Op deze manier heb ik meer detail vastgelegd bij het opschrijven ik kan dan ook al wat voorbereidingen treffen en de opname later met meer focus uitwerken.

Dit heeft veel geholpen in mijn creatieve proces. En zoals met alles, dit is puur mijn manier van dingen doen, en sluit misschien niet aan bij jouw manier van doen. Maar ik hoop dat je een idee krijgt hoe je een methode kan ontwikkelen die wel aansluit bij jouw manier van werken.

Het duurde bij mij even voor ik zover was, maar met een beetje experimenteren kom je er vanzelf wel. En dat is gelijk al onderdeel van het plezier in het werk.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 22)

Deze week is het jam week geweest gewoon een kleine setup en kijken wat er uit komt. De recorder liep mee dus de opnames zijn er. Ik heb mijzelf voor volgende 2 weken nog een paar van deze oefeningen gepland om zo wat meer gevoel te krijgen met de setup. De focus dus weer wat meer op het maken van muziek. Ik ben redelijk uitgerust dus hopelijk kan mijn brein het bijbenen.

Daarnaast ben ik verder gegaan aan het kijken naar mogelijkheden voor het uitbrengen van muziek. De makkelijkste weg voorlopig is het zelf uitbrengen. Ik ga het niet over al teveel platformen verspreiden maar gebruik in eerste instantie een beperkt aantal waarmee ik mijzelf niet voorbij loop en toch een mate van consistentie in content kan behouden. Eens kijken hoe ver ik daarmee kom. En wat het oplevert. Uitbreiden kan altijd nog.

Visuals zijn steeds belangrijker, met name voor Youtube waar toch veel mensen hun dagelijkse dosis muziek vandaan halen. In mijn album project heb ik daarvoor Touch designer opgenomen als programma waarmee ik mijn visuals ga bouwen. Het leuke is dat dit te koppelen is met MAX MSP. Ik ben nu aan het kijken of ik dit gelijk in mijn patches kan toevoegen en hoe ik boeiende visuals kan genereren aan de hand van de muziek.

Ik blijf nog steeds een beetje vervallen in mijn ‘alles is leuk’ valkuil, maar ik ben nu wel meer geneigd om het bij het originele idee te houden. Dat is alvast winst. Nu moet de focus op het afmaken van muziek, en het durven en kunnen loslaten ervan.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 2)

Week 2 is gearriveerd, de tijd vliegt als je plezier hebt, en het hele proces geeft een hoop plezier. Week 1 had als resultaat het raamwerk voor het project. Het doel deze week is het beginnen aan een sample bank.

Tijdmanagement is nog wel een punt, aangezien ik niet heel veel tijd kan doorbrengen met het luisteren en bezig zijn met gelijk als gevolg van mijn hersenschade. Dus mijn schema laat slechts een uur van dit soort activiteiten per keer toe, en in kleine mate.

Dat houdt dus in dat de tijd voor het echt maken van samples en het luisteren naar loops beperkt is. Het leerproces en lezen gaat echter wel wat langer, dus daar kan ik wat meer mee. Het proces is dus voornamelijk veel voorbereiden en dan uitvoeren.

Het bouwen van Max MSP patches kan dus prima, net als het bedenken van patches voor mijn Eurorack. Daarnaast nemen het leren van Ableton & Max MSP ook nog wat tijd in beslag.

Naast alles met geluid is deze week beeld ook aan de beurt. Ik ben een moodboard waar alle invloeden bij het maken van dit album in naar voren komen. Het heeft ook nieuwe inzichten gegeven over hoe het project samen aan het komen is.

Wat ik gemerkt heb is dat het hebben van een doel en het werken daar naartoe erg leuk is. Dat de instrumenten niet alleen een ontsnapping en ontspanning zijn maar ook tot een tastbaar product gaan leiden is erg prettig.

Niet alles wat ik deze week in de planning had is ook daadwerkelijk afgekomen, en wellicht is mijn einddoel wat te hoog gegrepen voor de tijd die ik er nu voor heb staan, maar voorlopig wijzigen we even niets aan de planning en gaan we gewoon door.

Mindset – Krijg dingen gedaan

Mindset, een mooi engels woord voor manier van denken. Vandaag over het gedaan krijgen van dingen. Wat die dingen ook mogen zijn. Ik heb noodgedwongen veel tijd besteed aan het verkrijgen van een mindset om dingen gedaan te krijgen. Dat begon voor mij op het moment dat zelfs de meest eenvoudige dingen moeilijk waren. Het gedaan krijgen van dingen bestaat uit (voor mij althans) uit een paar ingrediënten.

Allereerst is daar planning, maak er een. Voor een planning heb je een doel nodig waar je naartoe en omheen kan plannen. Er moeten immers zat zaken gebeuren naast je grote doelen. Dus heb een doel, en breek dit doel in stappen die gedaan moeten worden om het doel te bereiken. Zet daarbij de middelen en tijd die je er voorlopig hebt bij.

Dat klinkt enorm eenvoudig, feitelijk blijft alleen het uitvoeren over. Maar het blijkt behoorlijk moeilijk te zijn om een goed uitvoerbare planning te maken. Ik heb ervaren dat er een aantal makkelijke valkuilen inzitten. De eerste en meest voor de hand liggende is dat ik veel te veel wilde doen, ik plande veel meer dan ik eigenlijk kon doen. Nu kom ik op tip 2, plan te weinig. Er zal altijd iets tegenzitten, iets tussendoor komen of iets niet juist gaan op wat voor manier dan ook. En deze gebeurtenissen verpesten je mooi gemaakte planning en kekke to do lijsten.

Zorg dat je nooit meer dan 3 doelen in 3 categorieen hebt, waarom ? Welnu omdat het anders snel onoverzichtelijk wordt en alles gaat schuiven. Met als gevaar dat geen van je doelen ooit gehaald worden. Een voorbeeld. Een op het vlak van een werk of leerden, een doe doel (fysiek of anders) en een privé doel. zoiets, leer programmeren, loop een 10 kilometer hardloop wedstrijd en plan een mooie vakantie.
Je kan je maar op zoveel tegelijk concentreren. Bovendien moeten er naast je doelen nog zat andere zaken gedaan worden.

Het voorbeeld is ook verdeeld in 3 categorieen met reden. een doel vereist veel denkkracht , een meer fysieke en een die gericht is op vrije tijd en ontspanning. De eerste 2 balanceren zich mooi uit. De hersenen hebben namelijk tijd nodig om het geleerde te verwerken en tot rust te komen en beweging helpt hierbij goed (evenals slapen). De derde is per definitie leuk en heeft wat minder rekenkracht van het brein nodig en gaat meer richting ontspanning

De meeste mensen hebben een maximum van ongeveer 4 uur per dag die aan intensief denkwerk kunnen worden besteedt. Als je jezelf daarin getraind hebt. Dus hou je to do lijsten klein, en sta jezelf toe veel goede rust te nemen. Maak er een gewoonte van om reminders en aantekeningen van toekomstige taken niet automatisch aan je to do lijst toe te voegen. Maar noteer ze apart. Anders veroorzaken ze direct afleiding.

Dat maakt gelijk een mooi bruggetje naar de laatste tip voor vandaag. Als je met intensief hersenwerk bezig bent, zorg er dan voor dat alle afleiding weg is. Weg met de telefoon, de inbox en het liefst de hele internetconnectie. Zorg ervoor dat je je volledig kan richten en concentreren op de taak die voor je ligt.

Zorg er ook voor dat iedereen weet dat je die tijd niet gestoord mag worden, iedereen waarvan je weet dat die je kunnen storen en bij voorkeur meer mensen. Laat het die mensen bij herhaling ook weten, dat het echt niet kan anders dan in een noodgeval. Maak ook duidelijk wat voor zaken jij onder een noodgeval verstaat.

Zorg ervoor dat je jezelf niet tot het uiterste laat gaan in zo’n sessie. Hersenen consumeren namelijk bergen energie en teveel vragen levert lange hersteltijden op. Zet een wekker en neem zodra de tijd om is een echte pauze. Eet wat , geniet van een kopje koffie maar die helemaal niets verder. Dus geen telefoon, geen inbox geen internet. Gewoon hersteltijd. Zorg er ook voor dat je opbouwt naar dat maximaal van 4 uur. Start bijvoorbeeld met een half uur en meen dan rust. Het is erg moeilijk om een flinke tijd achter elkaar geconcentreerd bezig te zijn.

Ik heb zelf alle fouten gemaakt op dit vlak, teveel doelen , teveel op de to do lijst en veel te veel afleidingen die direct beschikbaar waren. Dit leidt tot frustratie en boosheid omdat dingen niet afkomen binnen de geplande tijd. Niet eens in de richting. Het vergt inspanning om tot een scherpe focus te komen. Het vergt enige training om tot een goed concentratie niveau te komen, het vergt consistentie en ritme als het ware om het in jezelf te vestigen en het op te kunnen roepen wanneer nodig.

Tip 3 , en de laatste voor vandaag, wees niet te streng voor jezelf. Er gaan dagen zijn waarin het als vanzelf gaat, je vliegt door je taken heen en er zullen dagen en zelfs weken gaan komen waarin niets lijkt te werken. Vertrouw op jezelf en hou vol. Je komt er en over tijd wordt het gemakkelijker om je concentratie terug te krijgen. Zorg ervoor dat je aan zelfevaluatie doet op gezette tijden in het proces. Zijn de doelen die je gesteld hebt de juiste doelen ? Zijn er zaken die aanpassing vereisen na verkregen nieuw inzicht? En wees niet bang om doelen te schrappen en weg te gooien als ze niet passen of niet haalbaar blijken. Ik heb meer doelen weggegooid dan gehaald. Maar zorg ervoor dat je er uit leert en weet hoe het toe te passen bij je nieuwe doelen.

Zorg dat je er lol in hebt, het is niet altijd leuk. Dat hoeft ook niet en kan ook niet. Sommige doelen zijn ronduit vervelend maar nodig om ergens te komen in opbouw naar een leuker doel. Maar zorg dat je onderweg plezier in het proces hebt. En zorg ervoor dat je altijd ook doelen stelt waarbij je zeker weet dat je er plezier aan beleeft. En geef nooit op en vertrouw op jezelf en het proces.

Onder de 3 – Nieuw schema

Het eerste deel van mijn nieuwe poging om onder de 3 uur te lopen is begonnen met het uit proberen van een nieuw schema. Het wijkt niet heel veel af van het oude maar heeft een aantal belangrijke wijzigingen ten opzichte van het oude schema. In sommige weken zijn er niet 5 maar 6 trainingen. En er zitten meer tempo blokken op marathon tempo in.

Deze week is rustig begonnen met een 4 tal korte trainen van 6,5 kilometer , en heuveltraining van 10 en een duurloop van 16 km. 6 in totaal en niet te gek qua afstanden. Voor volgende week staat er een soortgelijk programma klaar, met iets meer kilometers.

Bij het samenstellen van het schema heb ik ook gekeken naar mijn voorgaande schema’s en de tijden die ik gelopen heb en de aantekeningen die ik gemaakt heb. Daarbij bleek dat ik structureel te hard liep tijdens mijn lange duurlopen. Dit is een punt waarop ik kan verbeteren door wat meer op mijn tempo’s te letten, zeker tijdens de lange duurlopen. Dit zou moeten resulteren in een betere conditie en sneller herstel. Alhoewel de snellere tempo’s tijdens de duurlopen niet voor problemen hebben gezorgd in het verleden , schijnt het behoorlijk contraproductief te zijn om te snel te lopen.

Het idee is om voordat de trainingsperiode voor de marathon van Dusseldorf begint eerst delen van dit schema uit te testen alvorens het definitief te gaan gebruiken. Eerst eens kijken of de belasting lukt zonder dat ik te vermoeid raak of erger geblesseerd raak. Het begin is er.

Onder de 3 – Een nieuwe poging

Bij mijn vorige marathon ben ik begonnen met mijn doel om deze onder de 3 uur te lopen. Dit zou toen een verbetering zijn van mijn PR met 18 minuten. Dat is redelijk fors. Echter het resulteerde in een nieuw persoonlijk record van 3:09:25. Een uitstekende verbetering , en in het kader van doelen stellen ga ik het gewoon nog een keer proberen.

Het doel is hetzelfde , de marathon onder de 3 uur lopen. De marathon waar dit gaat gebeuren ook. Wederom in Dusseldorf. De manier van trainen wordt wel anders. Ik heb nu een aantal marathons hetzelfde schema gebruikt dat was gericht op het goed uit kunnen lopen van een marathon. Iets wat 3 jaar geleden een utopie leek na mijn hersenontsteking. Zoals toen mijn conditie mijn leven heeft gered heeft het sindsdien mijn leven op peil weten te houden. Binnen de nieuwe mogelijkheden. Dankzij het hardlopen en de discipline die het trainen met zich meebrengt weet ik mij redelijk staande te houden.

Des te meer reden om weer met dit doel aan de slag te gaan. Het schema wordt dus anders. Ik moet dus nog even gaan uitzoeken wat er anders moet om onder de 3 uur te duiken. Dat wordt de eerste stap. In de tussentijd blijf ik natuurlijk gewoon trainen. De 2e stap is voeding. Ik eet zoveel mogelijk gezond en neem bij mijn duurlopen gels en drinken mee. Nu ben ik daar niet erg goed in om dat ook daadwerkelijk onderweg op te eten dan wel te drinken. Als het lekker gaat vergeet ik het gewoon. En als het minder gaat en ik eet dan pas iets ben ik natuurlijk veel te laat.

Om dit op te lossen ga ik kijken of ik in mijn horloge meldingen kan zetten zodat ik niet vergeet te eten of te drinken. In de marathon gaat dat over het algemeen wel goed omdat er dan drankposten zijn. Dan vergeet ik het niet, maar meer trainen met eten onderweg is altijd een goed idee. Ook met het oog op het herstel.

Dat brengt mij bij het derde verbeterpunt en dat is herstellen. Dit is in mijn normale dagelijkse routine al heel belangrijk. Nu wil ik dat nog efficiënter gaan inrichten. Dit is echter wel een punt waar ik nog verder onderzoek naar moet doen omdat ik al veel rust moet nemen. Ik heb nog geen idee hoe ik hier verbeteringen in kan aanbrengen.

Ik ga zoveel mogelijk mijn best doen om mijn ontdekkingen met jullie te delen. Tot de volgende keer !

Dusseldorf marathon 2019

Na een week rust, eigenlijk alleen lichamelijke rust want de zenuwen namen behoorlijk toe, is het dan eindelijk tijd om af te reizen naar Dusseldorf voor de marathon. Een week niet lopen is altijd vreemd en voelt ongemakkelijk. Ook heb ik meer moeite met het verwerken van de alledaagse prikkels en ervaringen. Ik functioneer dan minder, dus naast niet lopen moet ik verder ook rustiger aan doen. Dat is altijd even wennen.

De reis was uitstekend, met de ICE zit je binnen no time in Dusseldorf, een rustige en comfortabele manier van reizen die ik iedereen aan kan raden.

De weersverwachtingen zagen er veelbelovend uit gedurende de week. En deze werden steeds beter. Op de dag zelf was het droog en bij de start redelijk fris nog. Doordat de start van de nieuwe halve marathon afstand was uitgelopen was ook de start van de marathon met een kwartier vertraagd. Dus nog even wat langer warm blijven. Ik voelde me een beetje stram aan het begin wat denk ik een groot deel door de spanning kwam.

Gelukkig ging het wachten vrij snel voorbij en was het tijd voor de start. Ik had tijdens het trainen al wel door dat een tijd onder de 3 uur niet direct haalbaar is, maar de pacers die onder de 3 uur liepen, hadden een langzame start en ik zat wel lekker in dit groepje. De eerste kilometer ging in 4:30 dus dat was eigenlijk prima. Ik ben gewoon bij deze groep gebleven en dat liep heel lekker. Het was wat aan de koude kant en in de eerste 7 kilometer had ik het ook behoorlijk fris op sommige stukken. Het tempo ging langzaam wat omhoog en tussen de 10 en de 15 ging het voor mij eigenlijk wat te hard. Maar het ging mij gemakkelijk af en ik besloot om mij niet af te laten zakken tot de 3:15 pacers. Onder de 3:15 is wat gehaald moest kunnen worden aan de hand van de trainingen en het niveau dat daarin zat. Een kleine verbetering van mijn PR zou dat betekenen.

Maar ik liep soepel en ik dacht , laat ik eens zien hoe lang ik hierbij kan blijven. De doorkomst op de halve marathon was in 1:28 , prima op schema voor een tijd onder de 3 uur. Maar zoals iedereen weet de marathon begint pas na de 30 kilometer. En zo geschiedde , na 30 begon het tempo langzaam zijn tol te eisen. Ook de gels gingen er niet in, normaal kan ik allerlei gels makkelijk verdragen en maakt het niet uit welke smaak ze hebben, ik sjouw daarom ook nooit eigen gels mee. De test met de banden die daarvoor zijn gemaakt wekten bij mij alleen irritatie op. En de gels die uitgedeeld worden voldoen meestal prima.

Helaas deze keer minder , ik werd er misselijk van. Dus isotone drank, water en stukken banaan moesten het doen. Kan ook prima. Na de 35 kwam dan toch het moment dat ik helemaal leeg was. Bij een drankpost even gewandeld en rustig isotone drank gedronken. De tijden tussen de 35 en de 40 waren dan ook niet heel snel meer.

Het kost grote moeite om vooruit te komen, althans zo voelt het op zo’n moment, en het zal er vast ook wel zo uitzien. Het is dan een kwestie van niet meer op je horloge kijken, tijden vergeten en je concentreren op het blijven lopen. De kilometers tikken dan vanzelf weg en de aanduidingen op de weg die aangeven dat het nog maar 5, 4, 3 , 2, 1 kilometer is zijn in Dusseldorf niet te missen. Dus dat helpt eigenlijk prima. Je kan mooi in kilometers gaan denken.

Tegen de 40 voelde ik mij beter en dan gaat de finish ook trekken. het laatste stukje over de Koningsallee en dan richting de kade aan de rijn. Dan draai je op een gegeven moment een bochtje in en loop je naar beneden richting de finish. Met een mooi uitzicht op de finish klok. Op dat moment stond daar 3:08 en een beetje op aangegeven. Toen wilde ik perse onder de 3:10 finishen, en ik probeerde nog een kleine eindsprint er uit te persen. Voor mijn gevoel werkte dat niet helemaal maar ik kwam onder de 3:10 over de finish. 3:09:25 is het geworden. Ik had eigenlijk juichend over de finish moeten lopen met zo’n tijd maar eerlijkheidshalve was ik gewoon erg blij om over de finish te zijn. De laatste kilometers waren zwaar, en wellicht te hard van start gegaan. Maar als ik te vlak was gestart en dezelfde energiedip had gehad dan had ik zeker niet onder de 3:10 gelopen. Dit is weer een mijlpaal voor mij, een tijd onder de 3:10.

Het heeft een aantal dagen geduurd voordat het allemaal doordrong maar ik kan niet anders dan blij zijn met het eindresultaat.

Onder de 3 – Laatste trainingsweek

Vorige week was de laatste trainingsweek voor mijn marathon. En het was ineens een stuk warmer. Temperatuurverschillen zijn altijd wennen, maar het ging relatief goed. De trainingen waren niet heel lang of intensief meer zo in de laatste week.

Gek genoeg had ik helemaal geen zin in de laatste duurtraining. Met 20 kilometer was het geen heel lange loop maar op het moment had ik zoiets van ik blijf lekker in bed liggen.

Toch maar uit bed gekomen en gelukkig ging het na een paar kilometer weer als vanzelf. Gaandeweg werd het steeds iets warmer met op een gegeven moment temperaturen van boven de 20 graden. Dat zou voor de marathon zeker niet ideaal zijn. Hopelijk zakken de temperaturen gedurende deze week wat.

Ik ga het doel, het lopen van een marathon onder de 3 uur nog niet halen. Daar ben ik simpelweg nog niet snel genoeg voor. Maar doordat ik dit doel heb gesteld en een nieuwe manier van trainen ben gaan volgen heb ik wel goede vooruitgang geboekt. Door buiten mijn comfort zone te trainen heb ik veel geleerd over wat ik wel en niet kan. Tevens weet ik nu dat geleidelijk je grenzen verleggen er voor zorgt dat er op termijn toch weer verbetering optreedt. Iets wat ik op andere gebieden ook nog hoop te doen.

Nu komt het aan op uitrusten en energie opladen , wat ook altijd weer een gek moment is. Je bent helemaal uit je ritme. Ik kan mij gelukkig goed inhouden en heb niet de neiging om alsnog te gaan lopen en mezelf daarmee onnodig te belasten. Nu is het wachten en hopen op goede omstandigheden. Ik zal een race verslag schrijven om te laten weten hoe het gegaan is. Ik kan niet wachten.

Onder de 3 – Trainingsweek 14

Alweer een week voorbij. Het gaat snel, het einde van het schema is in zicht. De grote dag ook. Onder de 3 uur is waarschijnlijk nog niet helemaal haalbaar. Daarvoor is het nieuwe deurtempo nog maar te kort op het juiste niveau. Het avontuur gaat denk ik nog even verder na de aankomende marathon. Maar de nieuwe manier van trainen en het aangepaste schema hebben er al wel voor gezorgd dat ik een leuke vooruitgang heb geboekt.

Het idee is dus om daarop voort te borduren. Hoe ging het deze week ? Eerlijkheidshalve gebiedt het mij te zeggen dat het nu wel tijd is om de marathon te gaan lopen. Het trainen gaat prima maar er is geen echte drive meer, ik heb gewoon zin in die marathon.

In het begin van de week was er nog wel het een en ander van vermoeidheid door slecht slapen en ik kon soms maar moeilijk op gang komen. Gelukkig gaat dat er na een paar kilometer wel af en heb ik alle trainingen mooi kunnen lopen. De duurloop was met 24 kilometer ook niet ver meer dus dat was mooi meegenomen. Dan hou je tijd over voor het herstel.

Yoga doe ik ook nog steeds, en dat blijft goed werken. Zoals ik al eerder zei het kan of echt werken of in mijn hoofd werken. Maar werken doet het. Nog 1 week trainen , dan een week rust en dan is het zover. Ik kan niet wachten.